Verscholen onder je vel van onverschilligheid
Beef je uit angst voor het leven
Weggekropen, ver van het onbekende
Stervend in je eeuwige winterslaap
Wachtend op verlossing
Zoek bij anderen
Je missende stukjes
Dwalen tussen bestaan en zijn
Als een vage schim
Nooit helemaal echt
Met kloppend hart
Ben je nu al dood
Sluit de aarde zich over je
Krijg je toch gelijk
23 feb 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)