Zonlicht scheurt de nacht
Dromen worden herinneringen
Vervliegen
IJle mistflarden in de zon
Als harde koude stenen
Voelt de dag
Onder mijn blote voeten
Verdriet stolt in mijn keel
Neemt mijn adem
In een geluidloze kreet
Maan verlicht duister
De aardse geur van jouw huid
Achter gesloten ogen
Mijn ziel drijft onbewust
Met uitgestrekte handen
Vang ik
Dromen aan zilveren draden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten