De regen valt in koude stromen
Doordrenkt een huid zo teer als glas
Streelt haar met zijn kille vingers
Volgt de vormen van haar lijf
Het water wast de wrede dromen
Spoelt de tranen uit haar hart
Zij staat er met gesloten ogen
Puur en in zichzelf gekeerd
De wind kust zacht haar blauwe lippen
Geeft het vuur terug aan haar ziel
Draagt haar op papieren vleugels
Door een droom gevulde nacht
In onze uitgestrekte handen
Brand een zilverwitte ster
Twee zielen aan elkaar verbonden
Een druppel vult de eeuwigheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten